کد مطلب:26510 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

خدمات عرفان و عارفان به جهان اسلام چيست؟

عرفان حقيقي معرفة اله است و عارف آن است كه در قلب او محبتي جز محبت خدا وجود ندارد، بلكه جز خدا را نميبيند وموجودات را وجود ظلي و اعتباري ميشمارد.

هدف از ارسال رسل و انزال كتب، تربيت انسانهاي خداشناس و خداپرست است، به گونهاي كه با تزكيه نفس و كسب معارف الهي به سعادت ابدي و رضوان الهي نايل آيند. قرآن ميفرمايد: خداوند رسولي از خود مردم بر انگيخت كه آياتش را بر آنها ميخواند و آنها را تزكيه ميكند و به آنان كتاب (قرآن) و حكمت ميآموزد.(1) و فرمود: هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده است.(2)

عرفاي حقيقي اسلام از دو جهت در احياي معارف اسلام نقش دارند: يكي در اين جهت كه با عمل خود مردم را به پاكي، تقوا، بندگي و عشق به خدا دعوت ميكنند كه دعوت باعمل بهترين روش امر به معروف و نهي از منكر است. امام صادق(ع) فرمود: با عمل خويش مردم را به نيكي دعوت كنيد.(3) در حقيقت وجود عالمان، عارفان و مردمان پاك و بي آلايش و عاشق خدا و پيروان قرآن و عترت و عاملان به برنامههاي سعادت بخش اسلام عزيز است كه تودههاي مردم را شيفته دين و دستورهاي شفا بخش آن مينمايد. همه ميدانيم در جامعه زندگي عالمانِ با عمل چقدر در تدين مردم مؤثر ميباشند.

ديگري در جهت نشر كلمات عرشي و انسان ساز اميرالمؤمنان علي(ع) و امامان ديگر(ع)، كساني كه اصحاب ائمه اطهار بودهاند و عرفا خود را به آنان منتسب مينمايند، مانند كميل بن زياد و...كه با سؤالهاي خود درباره حقيقت، عرفان نفس و... موجب شد اميرمؤمنان علي(ع) با بيان بليغ خود از حقايق عرفاني و مراحل حيات معنوي و ذخاير بيكران ديگر خبر داد و دعايي مانند دعاي كميل را تعليم فرمود. عارفان دل سوخته و تربيت يافتگان مكتب اهل بيت در اين دو جهت به جهان اسلام خدمت نمودهاند(4) و خود به مقامات عالي رسيدند. معروف كرخي به دست امام رضا(ع) اسلام آورد و به مقام رسيد، بعضي از دريانوردان نزد معروف از طوفان دريا شكايت كردند، معروف به آنان گفت: هر گاه دريا آشوب شد، او را به سر معروف سوگند دهيد، آرام ميشود. به دستور عمل كردند و بهرهمند شدند.

امام(ع)به معروف فرمود: اين مقام را از كجا به دست آوردهاي؟ عرض كرد: مولاي من سري كه عمري در آستانه ولايت شما فرود آمده است، او را چرا نزد خداوند اين حد قدر نباشد؟(5)

پي نوشتها:

1 - جمعه (62)، آيه 2.

2 - شمس (91)، آيه 9.

3 - بحار الانوار، ج 5، ص 98، حديث 19.

4 - علامه طباطبايي، شيعه در اسلام، ص 108 - 114؛ حسن زاده آملي، مجموعه مقالات، ص 150 - 162.

5 - مجموعه مقالات، ص 158.